*******

Black Cat Bones  -  Feeling Good





 

*******

Gravitysays_i...
The figures of enormous grey and the patterns of fraud

 THE PATTERNS OF FRAUD

Let-down with all the virtues
of the majority
The casualties of greed
And those who have no integrity
to show
Terrified men are crushing
each other
Breeding
Quite awful needs for quite
awful power

Uncertain truth
The cross i bear
And your point of view
Considered all,
We are
Misguided souls in the patterns of fraud
And i can't withdraw
myself from the battles i'm into
Brutal the fact
as brutal the culture



 

THE UNSHAKEABLE ALIBI

Behold!
The king of all
Embrace
The Pattern, the unbearable
Trading on
The Fear we share of dying

And everyone glorifies
the Holy Words
Delivered By Unholy
Minds
Little by little grew the fraud
of the Ages

What is hovering above?

The obedience will be treated
like royalty
And
The royalty shall be rewarded with
 eternity

THE ''ALL THINGS DECAY'' NEBULA 

The dreaming came out
of nowhere
Craving
Merging by deliberating
 

THE FINGER OF BLAME

Unwritten law
The mud we're all in
The fraud of institution
- A slavery of ego

How would you call the '' Modern Man ''?
Who's intrigued with his own icon
And the tendency of modern living
I call him coward
Who's settled down in hin unawareness

Are the infants fated to follow?
 

THE FIGURES OF ENORMOUS GREY

If it were in my power
Yearning to gratify
She'd gain her freedom
And he would arrive in time

Drowning in the grief
Of our unfulfilled dream
Grey turned our figure
Loose turned our belief

Γκελ, γκελ κα'ι'ξή...
γιαβάς, γιαβάς...

THE FAREWELL LETTERS

I'm tired
Of all your tricks
The cannibals you breed
Are heading my home


Oh you. Dreadful Monster
I can't change the world
Although
I wish I could just rip your heart off
Farewell, you Triumphant One




'Cause I don't have to put up with
The panic and
The horror
And your majestic cruelty

In the battles of acceptance



I don't preach...
But all we know is what we have been told
- A false tradition?

Misguided...
Our degenerated race will get what it deserves
- A Great Downfall?

Nothing shall ever come back
The years
The beloved ones
-Who all had died like Martyrs in the patterns of fraud-

The world,
The stars
And everything between us

 The Patterns of Fraud

 The Unshakeable Alibi

 Delusions Of Grandeur
 The "All Things Decay" Nebula
 The Finger Of Blame
 The Urge of Identity

 The Figures of Enormous Grey
 The Paradox of Youth
 The Farewell Letters

Music written, orchestrated by Manos Paterakis and Nikos Retsos.
Lyrics written by Manos Paterakis.
Produced and engineered by Nikos Retsos

Painting by Paolo Troilo





Kαλές Γιορτές
Υγεία
Αγάπη
Χρόνια Πολλά



 

..We lost the skyline
We stepped right off the map
Drifted into black space
And let the clocks rellapse

ουρανός και θάλασσα

και τίποτα άλλο

ανάμεσα..

μόνο
το χαμόγελο 
του ήλιου

 να ζεσταίνει

τον ορίζοντα

της ψυχής

καθώς 

οι πρωινοί ήχοι

ακουγονται

στο νωπό τοπίο

warm inside
i float
knowing
that
the sea never rests
nor can the sky
be subdued

Night Bird



I cannot say
I was not expecting you

Sometimes we can smell the rain
In a cloudless sky

And there are so many paths
Through these woods

That your approach
Drifted in and out of my windows

With the birdsong
And the lilacs

So I was never sure
It was not the fickle breeze

Turning my head
And touching my heart

But when you did appear
Silently bearing gifts

Like a night bird
Come with snow

Beauty and abundance
Fell from your wings

And covered the land

Tony Kendrew

O ήλιος
ακολουθεί το ταξίδι
Χαμόγελα ρίχνει
Φωτίζει συννεφιασμένες
κρύες μέρες
τα χιλιόμετρα 
που καταπίνει το αυτοκίνητο
τα φτερά που σου έδωσα
για να συνεχίσεις το πέταγμα
σ' έναν ωκεανό
ανάμεσα
σε δύο γαλαξίες
χωρίς επιστροφή
Το φεγγάρι εκμυστηρεύεται
ιστορίες - ακούς;
Aγάπη ρε..
Χωρίς επιστροφή
         δανεικά
         να περιμένεις κάτι
Αγάπη για ζωή..




 

 

The Butterfly Effect by Marcus Locher

 

Περιμένοντας το βράδυ



Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πότε, όμως τα βραδιά
κάποιος κλαίει πίσω από την πόρτα κι η μουσική είναι φίλη μας – και συχνά μέσα στον ύπνο
ακούμε τα βήματα παλιών πνιγμένων ή περνούν μες
στον καθρέφτη πρόσωπα
που τα είδαμε κάποτε σ’ ένα δρόμο η ένα παράθυρο
και ξανάρχονται επίμονα
σαν ένα άρωμα απ’ τη νιότη μας – το μέλλον είναι άγνωστο
το παρελθόν ένα αίνιγμα
η στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη.
Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος
άλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάρι
οι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμό
οι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμο
κι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτε
όταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγηση
Α, πόσα ρόδα στο ηλιοβασίλεμα – τι έρωτες Θέε μου, τι ηδονές
τι όνειρα,
ας πάμε τώρα να εξαγνιστούμε μες στη λησμονιά.

Τάσος Λειβαδίτης

Κλείνω τα μάτια και συγκεντρώνω όλες τις αναπνοές στα χείλη μου. Όταν τα ανοίγω, ένα αστέρι πέφτει. Το πιάνω και το καρφιτσώνω δίπλα απ' την τσέπη μου.

Εκεί που θα σε βρίσκω κάθε που φεύγεις.

Μαρία Χρονιάρη

Melentini - Sweetheart

Photo by David Dill

...Μα κατάλαβα από μικρή πως θέλει δύναμη και τίποτε άλλο. Και η δύναμη, αυτή η περιβόητη δύναμη ξέρεις τι είναι; Το γέλιο, το μυαλό σου κι η ψυχή σου να ‘χουνε μέσα τους φυτεμένο ένα χαμόγελο, ένα μεγάλο “ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ” κι ένα ακόμα πιο μεγάλο “ΜΠΟΡΩ”. Όλοι μπορούμε ,αλλά πρεπει πρώτα να μάθουμε να θέλουμε...

Eύα Ομηρόλη

*******

Tango With Lions - A Long Walk

 Slippery Roads

Tango With Lions :
Katerina Papachristou -- voice, acoustic guitar, piano
Yannos Paramithiotis -- electric guitar, vocals
Nikos Vergetis -- drums, percussion, vocals
Jim Staridas -- trompone, vocals
Thodoris Zefkilis -- bass, vocals

*******

Pixies - Hey

Love Song

How can I keep my soul in me, so that
it doesn't touch your soul? How can I raise
it high enough, past you, to other things?
I would like to shelter it, among remote
lost objects, in some dark and silent place
that doesn't resonate when your depths resound.
Yet everything that touches us, me and you,
takes us together like a violin's bow,
which draws *one* voice out of two separate strings.
Upon what instrument are we two spanned?
And what musician holds us in his hand?
Oh sweetest song.

Rainer Maria Rilke

Η συνείδησή μας είναι το καλύτερο βιβλίο Ηθικής που έχουμε.

Όταν είσαι ειλικρινής δεν ανησυχείς για τίποτε, δεν φοβάσαι κανένα, γιατί η ειλικρίνεια δεν βλάπτει παρά μόνον εκείνους που προσποιούνται τον ειλικρινή.

 Αγνώστου

Έτσι ξεκίνησα τη ζωή μου


Έτσι συνεχίζω

Εσύ;

                                                   
                                                                             
                                                  σκέψεις ατάκτως ειρημένες


                                             

Πόσο μάταιο  κι ανόητο είναι να κρύβονται οι άνθρωποι..στο περυτίλιγμα που έχουν ονομάσει χαρακτήρα..προσωπικότητα..κουλτούρα..για να καλύψουν τα κενά τις τρύπες που χάσκουν και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν που φωνάζουν τους κοιτούν και τους λένε "θέλω φτιάξιμο πρόσεξε με μη με βάζεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα είμαι εδώ και σε κάθε στροφή που παίρνεις  σε καθε καινούργιο εγχείρημα θα βγαίνω μπρος σου δπλό τριπλό πολλαπλό μην με αγνοείς μην με καταχωνιάζεις" η επικάλυψη της επικάλυψης το έλεγα κάποτε.  
Aνόητο να θέλουν να ασχοληθούν  με άλλους ανθρώπους  μην έχοντας γνωρίσει τον δικό τους εαυτό πρώτα  μην έχοντας προσπαθήσει να λύσουν ομφάλιους λώρους γόρδιους δεσμούς και ότι δεσμό τους κρατά δέσμιους του εγώ τους "το περιτύλιγμα" όσο όμορφο λαμπερό κι αν είναι δεν διαρκεί για πάντα - μεγάλη λέξη το πάντα όπως και το ποτέ καλό δε να χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη σύνεση  εάν κάποια-ος διαθέτει σύνεση χμ.. 
Ανόητο.. γιατί τα μάτια όσο αριστοτεχνικά κι αν είναι βαμμένα δεν ξεγελούν η υποκρισία  η στενομυαλιά η μικροψυχία  δεν κρύβονται για πολύ η φύση είναι σοφή και όλα ξεδιπλώνονται μπροστά μας αρκεί να σκύψουμε  και να τους δώσουμε την ανάλογη προσοχή.

                                                                           


   

...
Τον εαυτό τον γνωρίζεις παρακολουθώντας τον στις σχέσεις σου με τους άλλους,με τους φίλους σου,με τους συναδέλφους σου,με τους καθηγητές σου και με όλους τους ανθρώπους γύρω σου.
Τον γνωρίζεις όταν παρατηρείς τους τρόπους και των άλλων,τις χειρονομίες τους,πώς ντύνονται,τον τρόπο που μιλάνε,την περιφρόνηση ή την κολακεία που σου δείχνουν και τη δική σου αντίδραση σ’ αυτά.
Τον εαυτό σου τον γνωρίζεις όταν παρατηρείς τα πάντα μέσα σου και γύρω σου και βλέπεις σ’ αυτά εσένα σαν να βλέπεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη.
Όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη βλέπεις τον εαυτό σου όπως είναι,έτσι δεν είναι; Μπορεί να ήθελες να είχε διαφορετικό σχήμα το κεφάλι σου,με λίγο πιο πολλά μαλλιά,και το πρόσωπό σου να ήταν λιγότερο άσχημο αλλά το γεγονός είναι εκεί κι αντανακλάται καθαρά μπροστά σου στον καθρέφτη και δεν μπορείς να το παραβλέψεις και να πεις “Τί ωραίος που είμαι!”.
Τώρα: αν μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέφτη των σχέσεων,ακριβώς όπως κοιτάζεσαι σ’ έναν κοινό καθρέφτη,τότε δεν σταματάς ποτέ να γνωρίζεις τον εαυτό σου.
Είναι σαν να βουτάς σ’ έναν ωκεανό που δεν έχει βυθό ούτε ακτή.Οι περισσότεροι από μας θέλουν να μπορέσουν να πουν “Γνώρισα τον εαυτό μου και είμαι ευτυχισμένος” αλλά δεν είναι καθόλου έτσι.
Αν μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου χωρίς να καταδικάζεις ό,τι βλέπεις,χωρίς να τον επαινείς, χωρίς να τον συγκρίνεις με κάποιον άλλο,χωρίς να εύχεσαι να είχες πιο όμορφο πρόσωπο ή να ήσουν πιο ενάρετος,πιο έξυπνος ή πιο καλός.
Αν μπορείς να παρατηρείς εκείνο που είσαι και να προχωράς με αυτό,τότε θα ανακαλύψεις ότι είναι δυνατό να πας ατέλειωτα μακριά.
Τότε δεν υπάρχει τέλος σε αυτό το ταξίδι,και εδώ βρίσκονται το μυστήριο και η ομορφιά του.

Κρισναμούρτι
“Η αίσθηση της ευτυχίας”
εκδ.καστανιώτη
 μεταφρ.Ν.Πιλάβιος

*******

Αrcade Fire - Reflector

 ...

Photos by Zena Holloway

 

*******

Agnes Obel - The Curse

 

Weltenbrand by indeepsilence

  Όταν οι λέξεις χάνουν το νόημα τους, οι αρτηρίες του κόσμου αδειάζουν το αίμα τους

                                                

                                                                      

                                                                                      

 Τερζάκης Α.

 

 

 

 

 

 

Much madness is divinest sense
To a discerning eye;
Much sense the starkest madness.
‘T is the majority
In this, as all, prevails.
Assent, and you are sane;
Demur, – you ‘re straightway dangerous,
And handled with a chain.

Emily Dickinson

Behind Me — dips Eternity –
Before Me — Immortality –
Myself — the Term between –
Death but the Drift of Eastern Gray,
Dissolving into Dawn away,
Before the West begin –

  Emily Dickinson

Play it loud..

In and Out of Time

 

 

 

The sun has come.
The mist has gone.
We see in the distance…
our long way home.
I was always yours to have.
You were always mine.
We have loved each other in and out of time.
When the first stone looked up at the blazing sun
and the first tree struggled up from the forest floor
I had always loved you more.
You freed your braids…
gave your hair to the breeze.
It hummed like a hive of honey bees.
I reached in the mass for the sweet honey comb there….
Mmmm…God how I love your hair.
You saw me bludgeoned by circumstance.
Lost, injured, hurt by chance.
I screamed to the heavens….loudly screamed….
Trying to change our nightmares into dreams…
The sun has come.
The mist has gone.
We see in the distance our long way home.
I was always yours to have.
You were always mine.
We have loved each other in and out
in and out
in and out
of time.

 

 

Maya Angelou

The Sun As It Comes...

*******

Chocolate Watch Band  -  The Inner Mystique

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

To πιο όμορφο πράγμα είναι να βλέπεις ένα πρόσωπο που αγαπάς να χαμογελάει. Και ακόμα πιο όμορφο είναι να ξέρεις ότι είσαι ο λόγoς πίσω από αυτό

 

 

...Αχ βρε Λαυρέντη, μόνο εγώ ήξερα τι κάθαρμα ήσουν.

Μανόλης Αναγνωστάκης

ΥΓ

*******

Camel - Rajaz

*******

Suuns 









Tότε ( 2010 )                                                           

                            Τώρα                                  

 

 

Ben Shemie - vocalist/guitarist

 Joe Yarmush - guitarist/bassist

Liam O'Neill - drummer

    Max Henry - bassist/keyboardist

Montreal - Canada