you

can't

erase

feelings   ( part 2 )
                                                                   


                                                                                

-Μπορούμε να σβήσουμε αυτό εκεί....όχι...δε μου αρέσει εκεί, θα το ζωγραφίσω  εδώ.

 Μαμααα; Nα σε ρωτήσω κάτι;

-Nαι ομορφιά μου, ότι θες.

-Σήμερα στο σχολείο μάθαμε το σου το κεφαλαίο και το σου το μικρό.

.................................................................................................................

-Έμαθα να γράφω και τη σβήστρα ( πλατύ χαμόγελο ) το βου όμως μας το έγραψε η κυρία γιατί δεν     γίνεται να κάνουμε δύο καινούργιες  φωνούλες μαζί είπε.

-Ναι...;

-Η Άννα θύμωσε που μου είπε μπράβο η κυρία και μου είπε πως θα με σβήσει με τη σβήστρα της.

-Καμμιά φορά τα παιδιά θυμώνουν και λένε πράγματα που δεν τα εννοούν..( Χαμογέλασα ) Και τι   απάντησες;

-Πως δεν γίνεται, σβήνει μόνο μολύβια...

-Καλά είπες...και;;;

-Θύμωσε περισσότερο και είπε πως αυτά που λέω είναι ψέματα! Η σβήστρα,  μπορεί να σβήσει   εικόνες από το μυαλό;

-( Κοιτώ όσο πιο ήρεμα μπορώ )  Όχι ψυχή μου...δε μπορεί.

-Δε θέλω να ξεχάσω και φοβάμαι........... μη ξεχάσω.......... κάποια μέρα.

-Έλα δω αγάπη μου...έλα να σε κάνω μια μεγάλη αγκαλιά  και να σου πω μια ιστορία... Δεν θα ξεχάσεις ποτέ  γιατί τα έχεις όλα εδώ μέσα, στη καρδιά σου

Σήμερα μ' έπιασε...
Άλλαξα θέση σε ότι μπορούσα μες το σπίτι. Ότι βάλει ο νους. Από μικροαντικείμενα, κάδρα...οτιδήποτε θα μου άρεσε σε διαφορετική θέση. Οτιδήποτε θα καθόταν όμορφα στο μάτι μου.
Λειτουργεί αφαιρετικά.
Ξεμπλοκάρει.
Ηρεμεί.
Σήμερα...μετά το δίωρο "η ώρα του παιδιού"...κάνοντας ανασκαφή ( στα συρτάρια τώρα, που έχουν "όλο μαγικάαα πράγματα" όπως λέει κι ο γιος μου, βλέπε ψάχνω κάτι μα δεν το βρίσκω όσο κι αν αναποδογυρίσω  το σπίτι )...ξέθαψα κάτι φωτό από ταξίδια ..., εισητήρια συναυλιών, την ταυτότητα μου, σουβενίρ και 2 cd από το χρονοντούλαπο με τον Rogrigo και την Gabriela.... ( aka Rod y Gab )
Kαι ξέχασα τι έψαχνα και το ότι μέχρι πριν λίγο ήθελα να ρίξω μία βόμβα στο σπίτι... όταν έβαλα τα cd να παίζουν. 



 Rodrigo Sanchez ( lead guitar ) - Gabriela Quintero( rythm guitar )
 
Παίζουν δύο -μόνο- κιθάρες  ακούγονται όμως λες και παίζουν είκοσι...αξιοσημείωτο δε,  παίζουν πολύ γρήγορα.
Mεξικανοί στην καταγωγή επειδή το έδαφος δεν ήταν πρόσφορο στη χώρα τους ταξίδεψαν στην Ευρώπη, ξεκινώντας από την Ιρλανδία και συγκεκριμένα το Δουβλίνο όπου εγκαταστάθηκαν.
Έπαιζαν σε πάμπ το πρώτο καιρό, σύντομα όμως απογειώθηκε η καριέρα τους, έφτασαν στο σημείο να δώσουν κοινή συναυλία με ένα από τα ινδάλματά τους, τον Αλ ντι Μέολα.
 
 Αlbums:

Foc (2001)
re-Foc (2002)
Rodrigo y Gabriela (2006)
11:11 (2009)
Live: Manchester and Dublin (2004)
Live Sesssion (2007)
Live in Japan (2008)

Live inFrrance (2011)
Area 52 (2012) 
 

 

Ξέχασα  να σας πω... πως πρωτοσυναντήθηκαν στην πόλη του Μεξικού παίζοντας στη thrash metal μπάντα "Tierra Ácida" και πως θεωρούν το κλασικό ροκ και χέβι μέταλ πολύ σημαντικά για αυτούς.
Πως???!!!
Αυτό σκεφτήκατε; Mην βιαστείτε να βγάλετε συμπέρασματα.
Ακούστε τους πρώτα. 

 

*******

http://www.antiepilogou.gr/

dialogue sérieux entre les amis...  (παρτ του)



X: τι θα γίνει με σένα;
E: έλα μου;
     δεν ξέρω. θα πρεπε;
X: permanent damage?
E: θέλω να πιστεύω πως όχι.
Χ: αρχή, μέση ή τέλος;
E: το φοβερό είναι πως...
Χ:..........Kαι;
Ε: .. μέση..
   σταμάτα να μου τη λες...
Χ:σταμάτα να σκέφτεσαι τόσο
Ε: αν δεν σκεφτόμουν...θα είχαμε πάει κατά διαόλου
Χ:κρατήσου
Ε:κρατιέμαι
Χ:κρατήσου καλύτερα...
Ε:μην ανησυχείς...μια χαρά δεν τα έχω βγάλει πέρα ως τώρα;
X:Aνησυχώ...
   πεθύμησα να δω εκείνο το χαμόγελο..
Ε:περασμένα μεγαλεία
   έφυγε ανεπιστρεπτί, 
   ήρθε άλλο, 
   όμορφο, 
   μικρότερο,
   ενίοτε λαμπερό 
   αλλά όχι το ίδιο
Χ:πάμε να πιούμε κανένα ποτό;
E:πάμε...                

*******

Thievery Corporation - The Shining Path

Νοε 20 2012

ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ... ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ

Reblogged from ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ:

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΝΤΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΤΟΙΧΟ ΣΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ….. ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΑΠΡΟΥΝΗ 14 ΕΤΩΝ…ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ (100) Η ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗΛ.. 6988448548 6971673788…ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ..ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ

*******

Taj Mahal - Ry Cooder  By & By ( Poor me )

• Rising Sons featuring Taj Mahal and Ry Cooder  (recorded 1965/66, released 1992)

Rising Sons was a Los Angeles, California-based band founded in 1964. The original lineup was Ry Cooder (vocals, six and 12-string guitar, mandolin, slide and bottleneck guitar, dobro), Taj Mahal (vocals, harmonica, guitar, piano), Gary Marker (bass), Jesse Lee James (vocals and guitar) and Ed Cassidy (drums). Cassidy left the band after he broke his hand and was replaced by Kevin Kelley.

The group was signed to Columbia Records but their album was not issued at the time. One single, "Candy Man"/"The Devil's Got My Woman", did surface, but the group disbanded in 1966. Their recorded material was eventually released under the title Rising Sons featuring Taj Mahal and Ry Cooder in 1992.
Mahal became a prominent blues/folk performer and Cooder made his name playing sessions and later recorded successfully under his own name. Cassidy founded the band Spirit and Kelley became a member of his cousin Chris Hillman's band the Byrds in 1968, and played on their seminal Sweetheart of the Rodeo album.
Rising Sons' "languid, bluesy, folksy sort of sound anticipated future recordings by outfits like Moby Grape, Buffalo Springfield and the Grateful Dead, and even the country-rock Byrds."
Their recording session became widely bootlegged and nearly three decades later were finally given an official release by Columbia Records.

 

Your mind will answer most questions  if you learn to relax and wait

 

 for the answer

Sometimes paranoia΄s just having all the facts

William S. Burroughs

 

*******

The  Specials - Ghost Town

Monophonics

Monophonics were formed in 2005, originally an instrumental ensemble consisting of guitarist Ian McDonald, bass-player Myles O’Mahony, saxophonist Alex Baky, trumpeter Ryan Scott, and drummer Austin Bohlman. 

The band has recently added the compelling vocal stylings of keyboard-player Kelly Finnigan. The result is horn-driven psychedelic funk interspersed with sultry classic soul in the true Stax records tradition.

 

 

 

 

 

Το αφιερώνω                                                                  σε όσους θα ταλαιπωρηθούν ,                  

                                                                                                          απεργούν,

                                                                                                          αγωνίζονται ( να επιβιώσουν )

                                                                                                          δεν το βάζουν κάτω

                                                                                                          ονειρεύονται

                                                                                                          και παρόλα αυτά....

                                                                                                          χαμογελούν...    

All that is gold does not glitter

             

                                                         

All that is gold does not glitter

 

 

 

 

Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.

From the ashes a fire shall be woken,
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.

John Ronald Reuel Tolikien 

 

 

  

Τwilight

 Twilight ?

A Moment Of Stillness