Κoίτα τις σκιές στο τοίχο - το κερί παιχνιδίζει μ'αυτές.
Κι ακούει τη σιωπή σου.
Ποτέ δεν είχες χρόνο αρκετό - για όσα ήθελες να κάνεις,
μουρμουρίζουν οι σκιές.
Κι εσύ χαμογελάς.
Μεταδίδεις τη ζεστασιά σου στο κερί
και οι σκιές δεν αντέχουν τόση καλοσύνη.
Όλα είναι μες το μυαλό σου.Παλεύουν  για τη θέση τους.
Υπάρχει μια γαλήνη όμως πάνω σου.
Όπως η σταγόνα που ιριδίζει στο φως.

Την τελευταία λέξη δεν την είπες ακόμη.

Φτάνει μόνο να απλώσεις το χέρι σου...
                                                                                         14/12/97
                                                                                                                       
                                                                                                                       14/2/2012