~Επιστροφή~


Ανοίγω παράθυρα στις λέξεις και δραπετεύω
στην παιδική ηλικία.
Ξέρω πως δε με περιμένει κανείς
εκτός απ 'το όνειρο
τον κορυδαλλό που τραγουδά την επιστροφή του
και το σκιάχτρο στην άκρη της θυμωνιάς
να κάνει σινιάλα στον καιρό και να φοβερίζει τα σύννεφα
μα δραπετεύω
κι όπως φαίνεται θα δραπετεύω θα δραπετεύω θα δραπετεύω συνέχεια
ώσπου να φτάσω νικητής και δραπέτης στο πρώτο τραγούδι μου.

Στην παιδική φωτογραφία φορούσα ρούχα λευκά. 

Κι ένα καπέλο σαν αχτίνα διπλωμένη στα δυο,

πίσω ένα διάπλατο χιόνι περίπου λευκό 

και μια βροχή από καταιγίδες ασπρόμαυρες.

Στην παιδική μου φωτογραφία βρέχει ακόμη.
Δεν θέλω να μου δώσει κανείς την ομπρέλα του

από το βιβλίο "Οίνοψ Πόντος"του Νίκου Ψιλάκη