Βρήκα τη θήκη του καπνού σου ψάχνοντας για κάτι άλλο. Έτσι δεν συμβαίνει συνήθως; H πάντα; Έμεινα να την κοιτάω.Εγώ κι η θήκη. Kαι οι αναμνήσεις να χοροπηδούν αυθάδικα. Μερικά ταξίδια πονάνε. Όσο όμορφα κι αν είναι.Μαθαίνεις να ζεις... και να ξαναζεις από την αρχή. Αν το λέει η καρδιά σου.Μαθαίνεις πολλά καθ'οδόν. Μαθαίνεις να χαμογελάς πάλι.Μαθαίνεις επίσης να χαμογελάς κι ας πονάς. Κάποτε το ανέφερα σε κουβέντα μας και με κοίταξες περίεργα...κι αυτά που είπες τα θυμάμαι ακόμη. Χμ..πως αλλάζουν τα πράγματα ε;