Kaινούργια ημέρα,καινούργια αρχή...( every survival kit should include a sense of humour ).
Η κούπα καφέ δίπλα μου,μουσική - αlways - ,τσιγάρα και σκέψεις.
Άλλες εδώ,άλλες εκεί,άλλες παραπέρα.Eίμαι παρανοϊκή τελικά; Ta φαντάζομαι όλα αυτά;Kι όμως έχω αυτή την αίσθηση
κι όταν έχω αυτή την αίσθηση...έτσι είναι... τον άγιο μου Ορτύσιο μέσα.
Τι έγινε;
Γελάτε;Kαλά κάνετε,κι εγώ το κάνω ( ανελλιπώς με μένα ).Καλοί και οι άλλοι άγιοι,αλλά τους έχω βαρεθεί.
Με έκοψες όμως άσχημα.Με έκοβες γενικώς.Γιατί;
Τελικά τα είχες βγάλει νωρίτερα τα συμπεράσματα σου ή ήθελες να πιστεύω κάτι τέτοιο;Πόσο σκόπιμα έπεφταν κάποια σχόλια;
Naι.Ήμουν κάτω από το μικροσκόπιο,συνέχεια,το γνώριζα.Δεν είχα να κρύψω τίποτα.Ατελής,ανθρώπινη, παράξενη και περήφανη.
( Εyes see only light,ears hear only sound but a listening heart perceives meaning ). Πως μου ήρθε αυτό τώρα;Naι, ναι,ναι...σας ακούω.
"Τι παίρνεις και δεν μας δίνεις;"
"Σαν πολύ θάρρος δεν πήρατε;"
Σκόρπιες σκέψεις...
Όμορφη μέρα ξημέρωσε,ιδανική για περπάτημα στην παραλία.Μετά τη δουλειά...
Χθες ο γιος μου με ρώτησε : "Γιατίιιι πεθαίνουν οι άνθρωποι;" για πολλοστή φορά...
Και του απάντησα ήρεμα,γλυκά :"Xμ...τζιτζιφρίγκο πεθαίνουν από βαθιά γηρατειά,ή από αρρώστιες,ή από ατυχήματα".
(Και από μαλακία στον εγκέφαλο,αλλά αυτό το άφησα προς επεξεργασία για τα επόμενα χρόνια,όταν μεγαλώσει ).
Kaι ξεκινήσαμε μία μεγάααλη συζήτηση,στο μπάνιο...Ναι σε αυτό το σπίτι οι πιο σοβαρές συζητήσεις έχουν γίνει και γίνονται στο μπάνιο.Συνεχίζεται η παράδοση...
Και μετά για να αλλάξω κλίμα ξεκίνησα να παίζω soul,punk,rock και ξεβιδωθήκαμε στο χορό.Και ξεκουφάναμε και τους γείτονες,οι οποίοι έχουν συνηθίσει μεν,χαίρονται δε! ( όταν κατεβάζω την ένταση θα έλεγα χε χε...).
Σκόρπιες λέξεις,σκόρπιες σκέψεις...
Και οι μέρες κυλούν,όμορφα,περίεργα, διαφορετικά.Ηλιόλουστη μέρα εδώ.
Ώρα να φεύγω...Με περιμένουν τα μαθητούδια μου.
Κάθε μέρα μια νέα περιπέτεια μαζί τους. Μου αρέσει!
Και θα κλείσω όλη αυτή τη λογοδιάρροια με τα λόγια της Αναστασίας (μαθήτριας μου) και αυτό που μου έγραψε προχθές στο περιθώριο του βιβλίου που της έδωσα,γιατί είχε ξεχάσει το δικό της...
Love doesn't make the world go round.Love is what makes the ride worthwhile. ( Γεια σου ρε Αναστασία! )
Kaλή σας μέρα.
Η κούπα καφέ δίπλα μου,μουσική - αlways - ,τσιγάρα και σκέψεις.
Άλλες εδώ,άλλες εκεί,άλλες παραπέρα.Eίμαι παρανοϊκή τελικά; Ta φαντάζομαι όλα αυτά;Kι όμως έχω αυτή την αίσθηση
κι όταν έχω αυτή την αίσθηση...έτσι είναι... τον άγιο μου Ορτύσιο μέσα.
Τι έγινε;
Γελάτε;Kαλά κάνετε,κι εγώ το κάνω ( ανελλιπώς με μένα ).Καλοί και οι άλλοι άγιοι,αλλά τους έχω βαρεθεί.
Με έκοψες όμως άσχημα.Με έκοβες γενικώς.Γιατί;
Τελικά τα είχες βγάλει νωρίτερα τα συμπεράσματα σου ή ήθελες να πιστεύω κάτι τέτοιο;Πόσο σκόπιμα έπεφταν κάποια σχόλια;
Naι.Ήμουν κάτω από το μικροσκόπιο,συνέχεια,το γνώριζα.Δεν είχα να κρύψω τίποτα.Ατελής,ανθρώπινη,
( Εyes see only light,ears hear only sound but a listening heart perceives meaning ). Πως μου ήρθε αυτό τώρα;Naι, ναι,ναι...σας ακούω.
"Τι παίρνεις και δεν μας δίνεις;"
"Σαν πολύ θάρρος δεν πήρατε;"
Σκόρπιες σκέψεις...
Όμορφη μέρα ξημέρωσε,ιδανική για περπάτημα στην παραλία.Μετά τη δουλειά...
Χθες ο γιος μου με ρώτησε : "Γιατίιιι πεθαίνουν οι άνθρωποι;" για πολλοστή φορά...
Και του απάντησα ήρεμα,γλυκά :"Xμ...τζιτζιφρίγκο πεθαίνουν από βαθιά γηρατειά,ή από αρρώστιες,ή από ατυχήματα".
(Και από μαλακία στον εγκέφαλο,αλλά αυτό το άφησα προς επεξεργασία για τα επόμενα χρόνια,όταν μεγαλώσει ).
Kaι ξεκινήσαμε μία μεγάααλη συζήτηση,στο μπάνιο...Ναι σε αυτό το σπίτι οι πιο σοβαρές συζητήσεις έχουν γίνει και γίνονται στο μπάνιο.Συνεχίζεται η παράδοση...
Και μετά για να αλλάξω κλίμα ξεκίνησα να παίζω soul,punk,rock και ξεβιδωθήκαμε στο χορό.Και ξεκουφάναμε και τους γείτονες,οι οποίοι έχουν συνηθίσει μεν,χαίρονται δε! ( όταν κατεβάζω την ένταση θα έλεγα χε χε...).
Σκόρπιες λέξεις,σκόρπιες σκέψεις...
Και οι μέρες κυλούν,όμορφα,περίεργα,
Ώρα να φεύγω...Με περιμένουν τα μαθητούδια μου.
Κάθε μέρα μια νέα περιπέτεια μαζί τους. Μου αρέσει!
Και θα κλείσω όλη αυτή τη λογοδιάρροια με τα λόγια της Αναστασίας (μαθήτριας μου) και αυτό που μου έγραψε προχθές στο περιθώριο του βιβλίου που της έδωσα,γιατί είχε ξεχάσει το δικό της...
Love doesn't make the world go round.Love is what makes the ride worthwhile. ( Γεια σου ρε Αναστασία! )
Kaλή σας μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου