Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο
συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω
κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυθεντικότητα.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση
ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα
ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι
αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
αυτοεκτίμηση.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή
και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ωριμότητα.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα
και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος
και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αποδοχή.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον
ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το
μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι
αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους
δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ειλικρίνεια.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν
ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από
ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το
ονόμαζα “υγιή εγωισμό”. Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι αυταγάτη.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα
δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε
απλότητα.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω
στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη
στιγμή όπου ΟΛΑ συμβαίνουν. Έτσι σήμερα, ζω την κάθε μέρα και αυτό το
λέω πληρότητα.
Όταν
άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη
μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις
δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή
τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία της καρδιάς.
Δεν
υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα
προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και
τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι γαλαξίες. Σήμερα ξέρω ότι
αυτό είναι η ζωή!
Κι εγώ αναρωτιέμαι:
Γιατί
διάολε πρέπει να γίνουμε 70 χρόνων για να αποκτήσουμε αυτή την απλή
θεώρηση τής ζωής μας, ώστε να μην πηγαίνει χαμένη; Γιατί θα πρέπει να
γίνουμε 70 χρόνων για να αρχίσουμε να αγαπάμε πραγματικά τον εαυτό μας;
Φαίνεται ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε όντως τα πιο ηλίθια πλάσματα πάνω
στη γη. Πράγματα που τα ζώα τα ξέρουν από την ώρα που γεννιούνται,
(όταν ενοχλούσα τη γάτα μου την ώρα που κοιμόταν, όσο κι αν μ' αγαπούσε,
έσπρωχνε το χέρι μου ενοχλημένη) εμείς πρέπει να ζήσουμε όλη μας τη ζωή
κατασπαταλώντας την σε πράγματα και καταστάσεις και σχέσεις που μας
κάνουν να χάνουμε το απλούστερο: Να ζούμε! Και να μας αγαπάμε! Και να
μην αφήνουμε κανέναν μα κανένα να μας αφαιρεί αυτό που δικαιωματικά μας
ανήκει: τον εαυτό μας, τον μοναδικό και καταδικό μας εαυτό!
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά
Απόσπασμα ομιλίας από τα 70α γενέθλιά του
Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν
16 Απριλίου 1889 - 25 Δεκεμβρίου 1977
16 σχόλια:
θα στο κλεψω και θα το καρφιτσωσω στο τοιχο που εχω με τις σημαντικες αληθειες που οφειλω να μη ξεχνω οταν βολευει!
εβαλες δουλεια για το σπιτι χεχεχε!
2013 πλεον αλλα οτι επιθυμεις για φετος να ειναι αχρονο και γεματο συναισθηματα!
πολύ όμορφο κείμενο! Μακάρι να κατάφερνα να τα κάνω όλα αυτά!! Θα έφτανα τότε ως τα 70 ;)
Θα κατέβεις τελικά Αθήνα?
Σε φιλώ !
Που είσαι βρε Ξωτικό; Eύχομαι να είσαι καλά,γερός,δυνατός και η νέα αυτή χρονιά να σου φέρει ότι επιθυμείς και πολλά χαμόγελα!
Μου άρεσε η ευχή σου :) σε ευχαριστώ...
Η έκφραση στα μάτια των παιδιών, όταν το πρωτοδιάβασα ( στην αγγλική του εκδοχή ) στην τάξη,θα μείνει καρφιτσωμένη στη ψυχή μου για πάντα...
Καλό σου απόγευμα :)
Πιστεύω πως όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε...ξεκινώντας one step at a time όπως λένε και οι φίλτατοι The Black Seeds!
Nαι θα κατέβω, το είχα υποσχεθεί στα μαθητούδια μου να τα συνοδέψω στην τριήμερή τους...
Πολλά πολλά φιλιά, χαιρετίσματα στον Αρχιμήδη ( aka Αναστά χεχε ) και ελπίζω η Ραλού να είναι καλά!
ειχα ενα μικρο θεματακι υγειας (τιποτα το σοβαρο)αλλα σαν καλο ξωτικο την εκανα την σκανταλια μου και πλεον ολα καλα και πιο δυναμικα!
οταν κατι πηγαζει απο ψυχης δεν χωρανε ευχαριστιες...
τα παιδικα ματια και λογια ειναι πολυτιμα δωρα εισαι πολυ τυχερη (το ξερεις ετσι;!)
Lefti μου καλώς σε βρήκα και εδώ.
Χαρηκα πολύ που σε γνωρισα . Σ΄ευχαριστώ για την όμορφη συντροφια σου χθες το βραδυ.
Το καταπληκτικό κείμενο είναι η πεμπτουσία και το νόημα της ζωής.
Ευχαριστώ που μου το θύμησες.
Αγγελική(anasa)
Αμοιβαία τα αισθήματα Aγγελική μου... χάρηκα πολύ που σε γνώρισα!
:)))))))
Καλή εβδομάδα να έχουμε και να χαμογελάμε!Όπως λέει και το "γνωστό δίδυμο", κάνει τους άλλους να ανησυχούν..
Θα το βάλω κάποια στιγμή το μάρτη με τίτλο: Eνός κριού λόγια....
Εμένα με αντιπροσωπεύει πολύ το κείμενο και σίγουρα βέβαια δεν είναι το ζώδιο...
Σε ευχαριστώ για την έμπνευση και την τροφή για σκέψη.
Καλή σου μέρα!
Ο Τσάπλιν είναι από τους αγαπημένους μου...
Χαίρομαι που σου άρεσε και φυσικά να το αναρτήσεις :)))))))
Nα είσαι καλά και όμορφη μέρα να έχεις Λιακάδα!
Πως μπορεί να είναι καλή η μέρα μιας Λιακάδας με τέτοια καταιγίδα? :((
Mε έχει κατταρακώσει αυτός ο καιρός..........
ωραίο κείμενο αλλά ανυπόστατο
http://antichainletter.wordpress.com/2013/03/06/chaplin/
Σε ευχαριστώ πολύ, δεν το ήξερα...να είσαι καλά.
Όμορφο βράδυ να έχεις.
.........
Κάνοντας μια μικρή έρευνα διαπίστωσα ότι ναι μεν κυκλοφορεί σε διάφορα blog, site, στο youtube, στο facebook (και διαπληκτίζονται μάλιστα οι απίθανοι για το ποιος έχει τα πνευματικά δικαιώματα ώστε να τον αναφέρουν σαν αρχική πηγή..) μα δεν υπάρχει καμία πραγματική πηγή- παραπομπή σε βιβλίο, επίσημο έγγραφο κτλ . Απλά όλοι αναφέρουν ότι το είπε ο Σαρλώ στα 70α γενέθλιά του.
Στα ελληνικά βικιφθέγματα ούτε το αναφέρει
Στην αγγλική τους όμως έκδοση έχει την εξής υποσημείωση: Το απόσπασμα αυτό απαντάται σε διάφορα blog & sites αλλά στην πραγματικότητα είναι μετάφραση ενός αποσπάσματος από τα πορτογαλικά (Βραζιλία) από το βιβλίο ”When I Loved Myself Enough” των Kim & Alison McMillen (2001).
Εκεί παραπέμπει σε μια ιστοσελίδα που έκανε με τη σειρά της μια σχετική έρευνα και μας περιγράφει πως βρήκε την πραγματική πηγή του κειμένου (την οποία μνημονεύει )
here is a text on the web attributed to Chaplin, its name is “As I began to love myself”, but I know this text don’t belongs to Chaplin, and I will tell you the real origin of this text.
In sep 18, 2007, I started a research on this text attributed to Chaplin in Brazilian sites and I discovered this:
-In 2001, Kim & Alison McMillen published the book “When I loved myself enough” (You can see the book in this site: Amazon.com, you can read some pages online)
-In 2003, Iva Sofia G Lima (Brazilian) translated this book into “Quando me amei de verdade”, (Editora Sextante), with the correct credits.
-The text “Quando me amei de verdade” started to be attributed to Chaplin by Brazilian or Portuguese speakers “Chaplin fans”, on their blogs, orkut profiles, orkut communities, and other web services, moreover, it started to be modified by the fans. I suspect this occurs
with the Spanish (speakers) fans too.
-The text “Quando me amei de verdade” was translated again into english (Yes! translation of the translation!) by Brazilian “Chaplin fans” with the new title “As I began to love myself”
Conclusion: “As I began to love myself” don’t belongs to Chaplin and the real title of the text is “When I loved myself enough” and it belongs to Kim & Alison McMillen, and it was modified too, and now we can see the text “As I began to love myself” very different from the original!
You can see my researches in this link:
http://comoutrosolhos.multiply.com/journal/item/59 (Portuguese-BR), sep, 18 2007
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον /την φίλο-η πιο πάνω για τις πληροφορίες που μου έδωσε...:)
Χάαρηκα πολύ που είχα την τύχη να πέσω σε αυτό το πανέμορφο και αληθινό κείμενο.. Όντως είμαστε πλάσματα παράξενα που περιπλέκουν και τα πιο απλά πράγματα και δεν βλέπουν γύρω τους τις καθημερινές απλές συνήθειες που μπορούν να αναγεννήσουν τη ψυχή. Αν αγαπάμε τον εαυτό μας και αυτογνωσία, όλα τα γλυκά και όμορφα της ζωής θα μας χαρίζονται απλόχερα.
Veronica χαίρομαι που σε άγγιξε το κείμενο :)
Δυσκολεύουμε τη ζωή μας από μόνοι μας. Κι είναι κρίμα..Υπάρχει ομορφιά τριγύρω μας αρκεί να προσέξουμε και να έχουμε τα μάτια ( και τα αυτιά ) της ψυχής ανοικτά.Το ταξίδι της ανακάλυψης του εαυτού μας και της γνώσης δεν σταματά ποτέ..Ο σεβασμός στον εαυτό μας, η ειλικρίνεια και η αγάπη συνεπάγεται σεβασμό και στον συνανθρωπό μας κι από εκεί ξεκινάνε όλα...ή τελοςπάντων αρκετά τα οποία θεωρώ σημαντικά..Τίποτα δεν χαρίζεται απλόχερα πιστεύω ( εκτός από την ομορφιά της φύσης..) ή τουλάχιστον αυτό με έχει διδάξει η δική μου εμπειρία. Όμως όποιο στόχο κι αν κατακτά ο καθένας από εμάς έχοντας παλέψει ακολουθώντας αυτό που λέμε fair play..και επιδεικνύοντας υπομονή, επιμονή αλλά και θάρρος κάνει την κατάκτηση πιο γλυκιά..Κι άν πάλι δεν φτάσουμε εκεί που θέλουμε, τουλάχιστον το ταξίδι θα είναι όμορφο, ενδιαφέρον αν μη τι άλλο και θα έχουμε έρθει ένα βήμα πιο κοντά σε μας..
Kαλό μήνα να έχεις και να είσαι καλά.
Photo by Andrew Ren
Δημοσίευση σχολίου