Τέτοιες ώρες
Τέτοιες ώρες
Η αδυναμία μου γδέρνει τον εγκέφαλο.
Ένα λουλούδι ξεπηδά ποτισμένο από το όπιο της ευτυχίας.
Με διαπερνά ένα ρεύμα ζεστό και φιλόξενο.
Διακρίνω από την αρχή τις θαμπές εικόνες.
Μια αγκαλιά, ένα φιλί, λόγια ψιθυριστά
κι ένα σφίξιμο, να ανεβοκατεβαίνει μέχρι την επόμενη αφή.
Βλέμμα λαμπαδηδρόμου αντιφεγγίζει στην παιχνιδιάρικη
ματιά σου.
Σ'αφήνω και φεύγεις.
Να εξαϋλωθείς από κείνο τον τόπο.
Να εξαγνιστώ ξανά
βυθισμένος στον ήλιο μιας νέας γνωριμίας.
Δεν μένω άλλο στον απατηλό Φλεβάρη που τόσο σου
πήγαινε.
Όχι για τον Φλεβάρη αλλά για σένα που ερχόσουν,
συνοδεύοντας μια ακαθόριστη απουσία.
Όσο για μένα,
θα βρεις το όνομά μου χαραγμένο στην διαδρομή.
Περπάτησα πολύ στα χνάρια, μα δεν σβήνεται.
Σωτήρης Νούσιας
από την ποιητική συλλογή
Ερωτικά Ποιήματα, 2020
Εκδόσεις Οδός Πανός
3 σχόλια:
Ο Σωτήρης Νούσιας ( Αθήνα 1984 ) μεγάλωσε στην Πρέβεζα και σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Επαγγελματικά έχει ασχοληθεί με την δημοσιογραφία και έχει γράψει στίχους που έχουν μελοποιηθεί.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές " Ζωή χωρίς όνομα", εκδ.Φυλάτος 2016 και "Μακριά από την Ιθάκη", Πρέβεζα 2018.
Συμμετείχε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος "Δημήτρης Βικέλας" ( Βέροια 2018 ) και απέσπασε τον 2ο Έπαινο.
Δυνατός λόγος!
Και όμορφη ψυχή :) Eίχα την τύχη να τον έχω μαθητή :)
Δημοσίευση σχολίου