Ξύλινα καράβια
Ο σταυρός που χώνεται στη γηΗ ολοκλήρωση που ποτέ
δεν πλησιάζουμε.
Η σαπίλα που στάζει.
Η ανάσα που κόβεται

Μπερδεμένα μυλά.
Βρώμικες μικρές ψυχές.
Γυάλινα μάτια.
Εγωιστικές φωνές.
Ξύλινα καράβια
Ξύλινες καρδιές.
Που κάποτε μάτωσαν.
Όπως ο σταυρός που πληγώνει το χώμα.
Η δύναμη που ξεπήδησε
μέσα από τη μπόχα,τη σαπίλα
την απέχθεια για τους
Μικρούς Φαύλους Ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου