Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

*******

Γλένταγες στους ουρανούς
με ζάρια και χαρτιά
Και ξάφνου στα σκοτάδια μας
γκρεμίστηκες με φόρα.

Τώρα κρυώνεις και πεινάς
μ' άστο σε μας
για σένα βράζει αυτή
η άδεια κατσαρόλα

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν δεν πρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Άπλωνες στα σύννεφα τη τσόχα και με μιας,
έναν αιώνα κέρδιζες
ποντάροντας μια ώρα.

Τώρα θυμώνεις , ξεφυσάς κι όλο ρωτάς
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα.

Μη δίνεις σημασία
που όλα γίναν βιαστικά
κι αν δεν πρόλαβες να πεις
δυο τρία λόγια.

Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.

Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά…
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ

Μη γκρινιάζεις που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ



 Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας




4 σχόλια:

Ξωτικό της πόλης είπε...

αγγελάκας σε μια δική του διάσταση αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται.από τα πρώτα μου ακούσματα και αναπόσπαστο κομμάτι.δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει τα ποιήματα του.αν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο τσέκαρε αυτό το link

http://www.scribd.com/doc/8726330/%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%91%CE%9A%CE%91%CE%A3-%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3-%CE%A0%CE%A9%CE%A3-%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%9C%CE%91%CE%A3-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%9D%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%9B%CE%93%CE%95%CE%99%CE%A3-%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%9B%CE%91%CE%9D%CE%95#page=1

Eleftheria είπε...

...:)
Διατηρεί φιλικούς δεσμούς, με φίλους εδώ που μένω, και έρχεται όποτε μπορεί για να τους δει....
Ναι έχω διαβάσει, αλλά σε ευχαριστώ που με σκέφτηκες!

Kostas είπε...

Ευτυχώς , καλώς ή κακώς εκτός απο τη ζωή μου , δεν έπαιξα τίποτα άλλο στα ζάρια . Δε μετανιώνω όμως !
Ασχετο ! Ακουσε το νέο αλμπουμάκι των Dead Can Dance και φύγε απο 'δω , μακριά απο κίβδηλα όνειρα που κουβαλούν αρρώστειες ,
δακρύβρεχτες αναμνήσεις , δειλές φωνές , άμετρα γύρωθεν χυμένες
, στα σκότη τα λαμπρόχυτα , χορτομανίζει η θύρα σου κλειστή σαν από μάγια , Δύναμη να σμίξεις άμετρη με μάτια κλεισμένα , και η δέηση 'εχει βάρσαμα μα πίσω δε γυρνά.
------------------------------------------------------------
Που , κι άν μέ μόνο ένα σκυλί απαντηθούμε
κρυφή ή ευλάβεια μέσα μας ανθίζει περισσή .
την ίδια λάτρα ώς να'χουμε , τον ίδιο ώς να ποθούμε
πόθο , ζωσμένοι απ΄τ΄άπειρο , σαν έρημο νησί .

(Το τελευταίο τετράστιχο είναι η "Μαγδαληνή"
από το βιβλίο του Αγγελου Σικελιανού "Λυρικός Βίος"
τόμος Γ')

Ψάξε αν γουστάρεις στις Ασπιρίνες το "Ο Διαβάτης Της Βροχής "

Καλό καλοκαίρι .

Eleftheria είπε...

Kαλημέρα Κώστα, το έχω ακούσει( again and again and again) γιατί μου αρέσουν πολύ...
Όσο για τον Διαβάτη !!!!!!!!!!!!!! :) :)
Σου εύχομαι να ξεκουραστείς, να χαλαρώσεις στις διακοπές σου και να περάσεις όμορφα με φίλους.Να είσαι καλά!