Σκιές περνούν δίπλα σου
Τις βλέπεις
Στο ημίφως
πλανώνται
Σου ψυθιρίζουν
Σκοπούς
μαγικούς
Μα εσύ δεν τις φοβάσαι
Χαμογελάς
Και χορεύουν
μαζί σου
Οι ψίθυροι στο μυαλό
σταματούν
Αόρατη ανακωχή
Εκρήξεις χρωμάτων
κι η καρδιά
ανασαίνει μυρωδιές
Γιασεμιού και αρμύρας
Σε μια παραλία
που ο ήλιος βρήκε
τον ορίζοντα απροετοίμαστο
Για εκείνο το
βαθύ κόκκινο
κι εσύ βουτάς
στη πορφυρή θάλασσα
σα μικρό παιδί
που του χάρισαν
το πιο όμορφο παραμύθι.
4 σχόλια:
χάνομαι στο παραμύθι γίνομαι ένα με τον ορίζοντα και το γλυκόπικρο σου χαμόγελο το κρατώ φυλακτό μέχρι να ξαναγυρίσω...
το αγάπησα και αυτο :D
κάνε εσύ μια ευχή για αυτήν την εβδομάδα και θα βάλω και την δική μου πίστη για να βγει αληθινή :)
Σε ευχαριστώ Ξωτικό :)
( καλή εξερεύνηση...μέχρι να ξαναγυρίσεις! )
Eυχή ε; Xμμμ...
Αυτή που έκανα πάντα,να είμαστε καλά,όλοι.
Καλό σου βράδυ :)
Σε μια παραλία
που ο ήλιος βρήκε
τον ορίζοντα απροετοίμαστο
υπέροχο φίλη μου lefti...
αισθαντική γραφή με όλη την εσωτερική σου αναπνοή... λες και η πέννα ήταν από το μεταλλείο του είναι σου... να'σαι καλά...
Σε ευχαριστώ Νημερτή...(και... (ω) ναι...κοκκίνισα...)
Όμορφο απόγευμα να έχεις!
:)
Δημοσίευση σχολίου